vrijdag 4 augustus 2017

Hoe katholiek zijn gereformeerde christenen?

In het Reformatorisch Dagblad staat een heel boeiend interview met Prof. dr. W. van Vlastuin van de Hersteld Hervormde Kerk over de katholiciteit in zijn denominatie en andere Gereformeerde kerken. Prof. Vlastuin durft eerlijk in de spiegel te kijken en komt met opmerkelijke conclusies, hij durft stellige conclusies trekken. Hier enkele opmerkelijke citaten van hem:

“De eenheid van de Rooms-Katholieke Kerk houdt ons inderdaad een spiegel voor. We zijn zo modern dat we niet eens meer lijden onder de verscheurdheid.”

...

“Dat de kerk voor hen echt het lichaam van Christus is. Dat kun je je niet concreet genoeg voorstellen. Men dacht vanuit de zichtbare kerk en vanuit het geheel. Eén hoofd met een ongedeeld lichaam. Als de kerk werkelijk het lichaam van Christus is, kan er maar één kerk zijn. Die twee zijn onlosmakelijk aan elkaar verbonden. Christus is present in het lichaam. Cyprianus benadrukt daarnaast dat de kerk de tempel van de Heilige Geest is. In de kerk ben je dus in aanwezigheid van de Geest.”

...

“Bij elke scheuring van de kerk verlies je iets van de volheid van het geloof. In mijn boek gebruik ik het beeld van een bloem waar alle blaadjes uit getrokken zijn. Dat is de situatie van vandaag. We zien losse blaadjes in de vorm van denominaties. Die hebben iets te maken met de bloem, maar ze zijn het niet meer. Je kunt de blaadjes bij elkaar leggen, maar daarmee heb je de bloem niet terug. Het geheel is meer dan de som van de delen.”…” We hebben het over de blaadjes, niet over de bloem. Afgezien van de vraag of de blaadjes nog leven.”

...

“Onze grondhouding is vaak dat wij over de waarheid beschikken. Vervolgens kijken we om ons heen of er nog mensen zijn bij wie we geestelijke herkenning ervaren. Zo maak je jezelf tot uitgangspunt. Heel wezenlijk is voor mij wat Paulus zegt in Efeze 3:19. We hebben al de heiligen nodig om iets te verstaan van de lengte, de breedte, de hoogte en de diepte van de liefde van Christus. Dat is anti-exclusief: een denken vanuit het geheel en vanuit Christus. Het benadrukken van het eigene van de denominatie waartoe we behoren is in z’n ultieme vorm het kenmerk van een sekte.”

...

We zullen moeten erkennen dat we de kerk als lichaam van Christus kwijt zijn”, stelt u in uw boek. Dat is nogal een uitspraak.

„Ja, we zien wel denominaties, maar zien wij de kerk als lichaam van Christus? Door mijn onderzoek ben ik me nog meer bewust geworden van de gebrokenheid en mijn verlegenheid met die situatie. Aan de andere kant beleef ik nu bij het betreden van de kerkzaal op zondag bewuster dat ik in het lichaam van Christus en in de tegenwoordigheid van Hem treed. En dat het dáár moet gebeuren. De ontmoeting met God is er in de eerste plaats in de kerk, en pas in de tweede plaats in de binnenkamer. Deze volgorde is onomkeerbaar. In de kerk zijn we op de heiligste plaats in de wereld; de brandende braambos.”


De analyse van prof. Van Vlastuin is grofweg goed, en terecht worden grote woorden gebruikt tegen de versplintering in Gereformeerde kring, maar nu nog de daad bij het woord voegen……

Voor mij is het individualisme in de gereformeerde kerken een belangrijk reden geweest om Rooms Katholiek te worden. Zie ook dit artikel over de Dogmatiek van Prof. Bavinck.

Boeiend in dit kader is ook volgend artikel over de blijvende en positieve kenmerken van de ware Kerk.

“Het is duidelijk dat de Kerk een beschikbare gids moet zijn voor armen zowel als rijken, geleerden en niet-geleerden, haar kenmerken moeten erg simpel, helder en begrijpelijk zijn. Deze kenmerken moeten niet afhankelijk zijn van opleiding, niet naar voren gebracht worden door een zeer diepzinnige redenering, maar moeten direct de verbeelding aanspreken en het gevoel prikkelen. Ze moeten een soort intern bewijs in zich dragen die de voortdurende discussie overstijgt en die de waarheid zelfevident maakt.”


- John Henry Cardinal Newman, Essays, I, noot 4 -

Geen opmerkingen: