Sola Scriptura in Hand. 17 ?

Hand. 17: 10-13
En de broeders zonden terstond des nachts Paulus en Silas weg naar Beréa; welke, daar gekomen zijnde, gingen heen naar de synagoge der Joden;
En dezen waren edeler, dan die te Thessaloníca waren, als die het woord ontvingen met alle toegenegenheid, onderzoekende dagelijks de Schriften, of deze dingen alzo waren.
Velen dan uit hen geloofden, en van de Griekse eerlijke vrouwen en van de mannen niet weinige.
Maar als de Joden van Thessaloníca verstonden, dat het Woord Gods ook te Beréa van Paulus verkondigd werd, kwamen zij ook daar en bewogen de scharen. 
Dit Bijbelgedeelte wordt vaak gebruikt als een bewijstekst voor het Sola Scripture, de idee dat het geloof en de dogma's van het geloof uitsluitend op de Bijbel gebaseerd mogen zijn en niet op het Leergezag en de Traditie. Het Sola Scriptura is een van de vijf pijlers onder het protestantisme.

In dit Bijbelgedeelte wordt het verschil benadrukt tussen de gelovigen van Beréa en die van Thessaloníca. Wat is nu het verschil tussen die twee groepen? Niet dat de ene groep de Schriften onderzoekt en de andere groep niet. Maar het verschil zit hem erin dat de ene groep met toegenegenheid luistert, met een open en ontvankelijk hart en de andere groep niet.

Het is ook niet zo dat ze geheel de prediking van Paulus langs de meetlat van de Bijbel legden, immers alles wat Paulus zei over Jezus en zijn optreden op aarde stond helemaal niet in de Bijbel (het Nieuwe Testament was er nog niet). Ze konden alleen maar nagaan of de boeken van het Oude Testament inderdaad de Christus aankondigden, zoals Paulus daarover sprak. De rest van de verkondiging namen ze op gezag van Paulus aan, omdat hij een door God gezonden apostel was.